Goslar, Nedersaksen

De Rammelsberg-mijn is de enige ertsmijn ter wereld die meer dan duizend jaar continu in bedrijf was en zorgde voor een constante toevoer van erts. Samen met het historische centrum van de stad en het watermanagementsysteem Oberharzer Wasserwirtschaft staat het op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Ze illustreren gedrieën het belang van de mijnbouw in de Harz. De mijn is tegenwoordig niet meer in bedrijf, maar je kunt hem wel bezoeken. Verspreid over meerdere gebouwen zijn musea gevestigd over onder andere de mijngeschiedenis en mineralen. Het watermanagementsysteem, dat zorgde voor de benodigde watertoevoer vanuit de Harz, is vooral nog in het nationale park van de Harz te zien: hier zijn nog enkele waterlopen en watergoten ('Fluder') te zien.

Het Marktplein van Goslar is voor veel bezoekers het startpunt van hun bezoek aan de stad. Naast het Rathaus met een prachtige huldigingszaal en de Kaiserworth – het vroegere gildehuis van de lakenhandelaren – is vooral het figuren- en klokkenspel het bekijken waard. Vier keer per dag vertellen kleurrijke figuren de geschiedenis van de mijnbouw en de stad op de melodie van een mijnopzichterslied.

Dit paleis werd in opdracht van Heinrich III gebouwd tussen 1040 en 1050 en is een uniek monument. Meer dan tweehonderd jaar lang werd hier op verschillende rijks- en hofdagen geschiedenis geschreven. Er is een grote tentoonstelling over de Wanderkaiserturns, de periode waarin de keizer nog geen vaste zetelplaats had. Bezoek ook de paleiskapel St. Ulrich. Hier ligt het hart van de in 1056 gestorven Heinrich III begraven.

De wallen, grachten, muren en torens van een middeleeuwse stad lieten tot in de weide omgeving zien hoe weerbaar een stad was. De stadspoorten vormden een zwakke plek in de verdediging en moesten daarom extra worden beschermd. In de zestiende eeuw gebeurde dit voor het laatst in Goslar. De stadspoorten werden uitgebouwd tot poortburchten. Een voorbeeld is de pompeuze Brede Poort. Hier staat ook een Zwinger: een verdedigingstoren tussen de muren en de poortwachterskazerne Werderhof. Veel van de vestingwerken werden in de achttiende en negentiende eeuw afgebroken omdat ze nergens meer voor dienden en de uitbreiding en modernisering van de stad in de weg stonden, maar de Brede Poort mocht blijven staan als getuige van het verleden.

Deze opvallende kerk staat in het stadsdeel Hahnenklee. De kerk is vernoemd naar de Zweedse koning Gustaaf II Adolf. Toen de bovenverdieping van een school te klein werd om dienst te doen als kerk voor de protestantse gemeenschap, werd in 1907 begonnen met de bouw van de kerk. De staafkerk van Borgund diende als voorbeeld voor de bouw. In de kerk zijn veel heidense symbolen als drakenkoppen en slangensymbolen te herkennen. Ook zijn er veel verwijzingen naar de scheepsbouw. Zo hangt er een kroonluchter in de vorm van een stuurrad en lijken de bovenste vensters op kajuitramen.

De centrale ligging en de hoge torens die je van ver kunt zien maken de Marktkerk een oriëntatiepunt in de stad. Je kunt de noordelijke toren deels beklimmen en genieten van het uitzicht over de omgeving. De negen middeleeuwse glas-in-loodramen, de oude bibliotheek, een bronzen doopvont uit 1573, overblijfselen van een laatgotische muurschildering van rond 1440 en het barokke gebeeldhouwde altaar uit 1659 zijn erg bijzonder om te bekijken.

In het 500 jaar oude en gerestaureerde Lohmühle bevindt zich het Zinfiguren Museum. Je beleeft er het werelderfgoed Goslar, de oude stad en mijnbouw in het klein in zo’n vijftig diorama’s. Het museum en de kleurrijke wereld van de tinnen figuren is leuk voor alle leeftijden.

Het Siemenshuis is het hoofdkantoor van de industriëlenfamilie Siemens en bevindt zich in de Schreiberstrasse. Het huis is gebouwd in 1693 en behoort tot de grootste en best bewaarde burgerhuizen van Goslar. Het is een opvallend voorbeeld van een multifunctioneel huis uit die tijd: het was niet alleen een woonhuis, maar het deed ook dienst als ruimte voor de zakelijke activiteiten van de familie. Zo was de toegangspoort breed genoeg om vrachtkarren toe te laten op het erf en was er meer dan genoeg opslagruimte op de zolders met meerdere etages en de verschillende bijgebouwen.

De Liebesbankweg is een wandeltocht van zeven kilometer en leidt je rond door de mooie omgeving met stuwmeertjes en bergweides rondom Hahnenklee. Langs de route vind je traditionele restaurants. De Liebesbankweg werd als eerste weg in Nedersaksen bekroond met het predicaat 'Premiumweg' door het Duitse Wandelinstituut.