Op weg naar zon, zee en... nouja rotsen

De ochtend dat we terug gaan naar de bewoonde wereld is aangebroken, maar niet voordat we ons trakteren op een a la carte ontbijt bij de Tyax Lodge, met een laatste blik op de bergen en het meer. Ondanks de regen is de weg terug naar Lillooet goed en het gaat snel. Dat begint een prachtige weg met verschillende bergpassen naar Whistler. We stoppen voor een kort wandelingetje naar Lower Joffre Lake. De andere 2 meren slaan we over (helaas), want we hebben alleen maar de middag in Whistler.

We rijden dan ook meteen door naar de parkeerplaats bij de gondola naar Blackcomb Mountain. Boven worden we meteen getrakteerd op een hagelbui, maar het klaart daarna mooi op. Ook hier lopen we een korte, makkelijke trail, de Alpine Trail en onderweg spotten we een grote marmot.

Dan is het tijd voor de klapper... de Peak 2 Peak Gondola, van Blackcomb Mountain naar Whistler Mountain. We moeten 8 minuten wachten voor een speciale gondel met een glazen bodem, dat lijkt ons toch wel gaaf. Voorin schijnt het beste plekje te zijn. Je kijkt er in elk geval flink de diepte in... ik vind hem toch wel behoorlijk hoog, gelukkig hangt hij aan 3 kabels.

Aan de overkant is de stoeltjeslift naar de skywalk net dicht, helaas. We kijken nog even rond en gaan dan vanaf Whistler Mountain weer naar beneden. En jawel beer nummer 7. Het Aava hotel ligt op loopafstand, dus we checken meteen in. In Whistler is het net als in Banff... een tafeltje reserveren is verstandig. We eindigen bij de Old Spaghetti Factory. Een soort van fast food +, maar best prima!

Dan is de dag aangebroken om naar Vancouver te gaan. Het regent pijpenstelen... de hele weg. We stoppen eerst bij de Lynn Canyon en het wordt het zowaar echt droog. Eerst over de suspension bridge en we plakken er een hike van ongeveer 2km aan vast. Het is een schitterend park en gratis... we blijven Nederlanders hè.

Dan het drukke verkeer van Vancouver in. Na drie rondjes rond het blok kunnen parkeren vlak voor het Barclay hotel... er hangen diverse tegenstrijdige bordjes, dus we gokken het er maar even op. De kamer is nog niet klaar, maar we kunnen de bagage opslaan en gaan op zoek naar een parkeerplekje in de parkeergarage van het tegenovergelegen Blue Horizon Hotel. We hebben het laatste plekje en het kost 40 dollar voor 24 uur, maar dat hebben we er wel voor over.

Tijd om op pad te gaan, we moeten echt even landen na 2 weken zo veel natuur, nu opeens in een drukke stad te zitten. Eerst gaan we naar Gastown... nouja de Steam Clock om precies te zijn. Dan springen we op de bus naar Granville Island. Het contactloos betalen van Mastercard werkt niet, gelukkig mogen we een paar haltes mee. Daar nemen we de watertaxi naar het eiland. Het is donderdag en dat betekent farmers market. Het is leuk om hier even rond te struinen. We scoren een kop thee en wat scones en cookies en zoeken een bankje in de buurt van een van de straatmuzikanten. 

Het weer betrekt en we gaan terug naar de stad. Het plan is een fiets huren, naar Stanley Park te fietsen en de fiets dan daar weer in te leveren. De fietsverhuurbedrijven hebben die optie niet, de app voor de stadfietsen hebben we niet gedownload. Dus gaan we eerst naar het hotel en Christien inchecken voor de vlucht van morgen. Naast het hotel vinden we een leuk restaurantje Timber, de donderdagspecial is 4 biertjes naar keuze van de tap, die gaan goed samen met onze eend. 

Na het eten gaan we terug naar het plan voor Stanley Park, de jongen wil ons best een fiets verhuren voor een uurtje, maar hij vertelt dat we beter kunnen gaan wandelen. Dan zien we meer en kunnen we het zo timen dat we de Nine o'Clock Gun mee kunnen maken. Dus we wandelen via de totempalen en de vuurtoren naar het kanon. Precies om 21:00 gaat het, volautomatisch, met een luide knal af. We hebben wel weer genoeg gelopen voor vandaag, tijd om met de voetjes omhoog te gaan zitten.

De pancakes bij Cora schijnen goed te zijn, dus dat wordt ons ontbijt... misschien hadden we toch de kleine portie moeten nemen. Dan is het tijd om het campertje op te halen, de auto in te leveren, voor Christien naar de luchthaven te gaan en ik verder op pad naar de Sunshine Coast. Het is het begin van het lange Canada Day weekend en dat is te merken. 

De camper hebben we zo, de boodschappen ook, maar dan mogen we op pad naar de luchthaven. Het is zo druk dat we stoppen bij de designer outlet er vlakbij. Christien levert de auto in en ik rijd direct door richting de ferry. Lang leve de TomTom, want ik mag dwars door het centrum van Vancouver, toch valt dat wel mee. In Horseshoe Bay staat dat er voor Langdale een "one sail wait". Ik heb nog even de hoop dat ik mee kan met de boot van 14:15, maar die zit echt vol, het wordt de boot van 16:45. Tijdens het wachten word ik nog gespot op de webcam van de haven.

Ik besluit na deze ferry meteen door te rijden naar Earl's Cove om te proberen daar de ferry van 20:05 te halen. Het is een schitterende route, maar de regen maakt stoppen niet zo aanlokkelijk. De boot haal ik dan ook makkelijk en dan is het nog 1km naar mijn campingplekje bij Mermaid Cove. Een prachtig plekje in het bos.

De volgende ochtend regent het nog steeds, daar gaat mijn plan om te gaan wandelen. Het is koud en tijdens een ommetje over het trail om de camping heen hoor ik gegrom en geritsel in de bosjes naast me... echt heel erg dicht bij. Zou het een beer zijn... ik wil het eigenlijk niet weten... 

's Middags klaart het op en ik ga erop uit, random weggetjes, tot ik een bord 'beach access' zie. Hup camper in de achteruit parkeren, ik ben de enige. Halverwege de baai liggen een paar zeehonden, net met hun koppie boven water. Als ik beter kijk ligt er daarachter nog een hele rots vol mee. Maar dat is wel een flink eind weg, helemaal aan de overkant van de baai. Het is enorm klimmen en klauteren over rotsen en toch wel erg ver, dus als ik een paar enorm pissed off spechten tegenkom geef ik het toch maar op.

Eens kijken of ik nog een stukje van de Sunshine Coast Trail kan lopen. Berenbel mee, bij de ingang staat een groot bord 'bear in area'... berenbel of niet het loopt toch niet echt lekker zo in je eentje... dus bij het bord 'staircase', draai ik om, klinkt sowieso veel te steil. De trail en route zien er wel veel belovend uit!

De volgende ochtend is het stralend weer, yes! Korte broek uit de tas en ik vertrek bijtijds naar Lund. In Powell River is het visitor centre gesloten, iets met zondag en de Walmart heeft geen verse groente en fruit. Het wordt een snelle stop bij de save on foods en dan snel door. Het is druk in Lund... geen wonder het is het einde van de weg of misschien het begin. Het is een grappig plaatsje en het heeft een mooie camping. Morgen ga ik met een boottocht naar de Desolation Sound, op zoek naar meer wildlife...